کیمیاگری ضایعات ماهی: ارزیابی ایمنی ذاتی و اکتسابی پس از واکسینه شدن علیه کوکوریازیس و بررسی عملکرد پپتیدهای با وزن مولکولی کم آب ماهی کیلکا به عنوان محرک ایمنی و کمک کننده در ماهی قزل آلای رنگین کمان پرورشی

هدف از این مطالعه بررسی ایمنی زایی ماهی اسپرت دریای خزر غنی از پروتئین هیدرولیز شده بود. بنابراین، پپتیدهای کمتر از ۳ کیلو دالتون جداسازی و سپس غلظت پپتیدهای مولکولی کم (μg/μl) اندازه‌گیری شد. باکتری Kocuria rhisophila که به عنوان یکی از عوامل بیماریزای پرورش ماهی قزل آلای رنگین کمان شناخته می شود، برای ساخت واکسن آن با غلظت ۲×۱۰۹ CFU/ml در تریس بافر سالین با فرملین کشته شد. هشت درمان با ۳ تکرار شامل ۲۴۰ نفر در نظر گرفته شد. سه تیمار با غلظت‌های ۱۰، ۲۵ و ۵۰ میلی‌گرم بر وزن بدن چوب آب حاوی پپتیدهای مولکولی کم تزریق شد. در یک درمان، باکتری به تنهایی تزریق شد. در سه تیمار، باکتری به همراه دوزهای ۱۰، ۲۵ و ۵۰ میلی گرم بر وزن بدن چوب آب تزریق شد. علاوه بر این، تریس بافر سالین به تیمار شاهد تزریق شد. سپس برای اندازه گیری ایمنی، عوامل ایمنی ذاتی مورد بررسی قرار گرفت. در نهایت به منظور بررسی ایمنی اختصاصی، چالش با غوطه وری با غلظت ۱٫۲×۱۰۸ CFU/ml کوکوریا رایزوفیلا انجام شد، پس از ۱۴ روز، آزمایش باکتریمی خون تمامی تیمارها انجام شد. با توجه به نتایج، استیک واتر حاوی پپتیدهای مولکولی کم در دوزهای پایین ایمنی زا بود.